همگی ی ما یادگرفته ایم که کوه اورست با ۸,۸۴۸ متر فراز از سطح دریا، بلندترین کوه دنیا است؛ اما درواقع بلندترین قله ی دنیا تو وسط اقیانوس ساکت قرار دارد. «مائونا کیا» (Mauna Kea) در جزیره ی هاوایی، آتشفشانی باثبات با بالا ۴,۲۰۷ متر از سطح دریا است که اگر ارتفاع آن از کف اقیانوس تا قله ی کوهستان را محاسبه کنیم، حدود ۱۰,۲۱۰ متر می شود. اورست حتی دورترین نقطه از مرکز زمین نیز محو و این افتخار به کوه چیمبورازو در اکوادور با ارتفاع ۶,۲۶۷ متر از سطح دریا تعلق دارد، چراکه زمین در منطقه ی استوا کمی ضخیم خیس است و قله ی چیمبورازو تو مقایسه با اورست، بسیار از ۲,۰۷۲ متر از مرکز زمین دورتر است.مقاله های مرتبط:راهنمای صعود بوسیله اورستحقایق جالب درباره اورست
دکتر اد دورینگ از آریزونا، تو تمام زندگی خود آرزوی صعود بوسیله قله ی اورست را داشت؛ اما وقتی چند روز قبل موفق بوسیله تحقق رویایش شد، با واقعیتی شوکه کننده برخورد کرد. در مدخل مسطح قله که حدوداً به حد ی دو میز پینگ پنگ وسعت دارد، ۱۵ تا ۲۰ کوهنورد ایستاده بودند و بخاطر گرفتن سلفی در قله ی اورست یکدیگر را هل می دادند. او برای الحاق به این بسرنوشت شوم دچار کردن باید زمانه ها درون صفی طولانی و پشت سرهم، روی لبه ی صخره ای و یخیِ کوه و در اتفاع چندهزارمتری می ایستاد و حتی مجبور شد از کنار جسد کوهنورد زنی که به تازگی جان خود را از مشت داده بود، گذر کند. او می گوید:وحشتناک بود، فکر می کردید که اینجا یک باغ وحش است.
همدستی های ماجراجوی سودجو با آوردن کوهنوردان آموزش ندیده، جان همه ی کسانی که تو کوه هستند را بوسیله ریسک می اندازند
از زمانی که ادموند هیلاری و تنزینگ نورگای برای اولین وهله در سال ۱۹۵۳ قله ی اورست را فتح کردند، ماجراجویان سراسر گیتی تکاپو کرده اند که همین تجربه را تکرار کنند. تعداد کوهنوردانی که امسال تکاپو درون صعود داشتند، رکورد خورده و همین موضوع باعث ترافیک تو قله شده است. ترفیع به اورست مثل پیاده روی تو پارک نیست و دمای سردهوا، بادهای جدی و ویژگی اکسیژن، پیشرفت به اورست را دشوار و خطرناک می کند. از سال ۱۹۲۲ تاکنون بسیار از ۲۰۰ نفر جان خود را در اورست از دست داده اند. باوجودی که نرخ توفیق فتح اورست بخاطر کوهنوردان فقط ۲۹ درصد است؛ اما صدها نفر هر سال مجوز صعود به آن را می گیرند که حدود ۱۱ هزار دلار برایشان هزینه برمی دارد. جالب است بدانید، از سال ۱۹۲۲ تا ۲۰۰۶ حدود ۱۱ هزار جدیت برای صعود عمل شده و بازه سنی کوهنوردان فراخ خیس از حد تصور بوده است، به طوری که مسن ترین صعودکننده به اورست، پیرمردی ۸۰ ساله از ژاپن داخل سال ۲۰۱۳ و بالغ ترین، نوجوان ۱۳ ساله ی آمریکایی بود که همراه با پدرش در سال ۲۰۱۰ چیره بوسیله این صعود شد.
این منفصل از کوهنوردی در اورست، با دست کم ۱۱ کشته جزو مرگبارترین انفصال ها بوده، درحالی که تعداد کشته های سال ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ فقط ۶ نفر بوده است؛ هرچند که می شد از مرگ برخی از آن ها جلوگیری کرد. سبب این مرگ ها بهمن، کولاک یا بادهای شدید نبود، بلکه کوهنوردان حرفه ای و رهبران این صنعت، بوسیله طورکلی علت این پیامد را تعداد زیاد کوهنوردان، به خصوص کوهنوردان بی امتحان می دانند. شرکت های ماجراجوی سودجو با آوردن کوهنوردان آموزش ندیده، جان همگی ی کسانی که تو کوه هستند را به کار بزرگ می اندازند.
ازطرفی، دولت نپال به تعاقب تصرف درآمد مضاعف، مجوزهای بیشتری صادر کرده که همین موضوع، مدیریت امنیت اورست را دچار مشکل کرده است. علاوه براین، اضافه تعداد کوهنوردان اثرات منفی زیادی روی هوا آسیب پذیر اورست داشته ، به نحوی که درعملیات پاکسازی کوه اورست، زیاد از ۳۰۰۰ کیلوگرم خاشاک فقط در دو هفته ی اول جمع آوری شد که محتوی مجری کنسروهای خالی، بطری، پلاستیک و تجهیزات کوهنوردی می شد.
این واقعیت را نیز نباید فراموش کنیم که نپال یکی از کشورهای فقیر دنیا با سابقه ای طولانی داخل قوانین ضعیف، سوء مدیریت و اغتشاش به حساب می آید. علاوه براین، بی همتابودن اورست باعث شده است که کنار تعداد ماجراجویان خواستار صعود بوسیله این قله اضافه شود و ازآنجاکه بخش اعظمی از کوهنوردان از این منطقه اقدام بوسیله صعود می کنند، نتیجه ای سوا شلوغی و شلوغی زیاد ازحد کوهنوردان در پشته ۸,۸۴۸ متری نداشته و به نوعی ادبیات آقا مگس ها را در حافظه تداعی می کند. مطمئناً در این فراز هیچ جایی برای بزه وجود ندارد و این نوع دوستی است که به بته ی آزمایش گذاشته می شود.
کوهنوردان برای ترفیع باید تاحد ممکن از بار کوله ی خود کم کنند و فقط کپسول اکسیژن کافی بخاطر پیشرفت و بازگشت از قله با خویشتن همراه داشته باشند. کوهنوردان می گویند که درست فکرکردن در ارتفاع بالا مشکل می شود و تأخیر یک خواه دو ساعته فرمان مرگ یا زندگی را دارد. برابر گفته ی شرپاها (کوهنوردان راهنمای اورست) و کوهنوردان، برخی از مرگ ومیرهای امسال دراثر گیرافتادن افراد درون صف های طولانی در ۳۰۴ متری پایانی مانده به قله بوده است یا اینکه کوهنوردان برای انباشتن کپسول اکسیژن خویشتن نتوانسته اند باسرعت کافی به قله صعود کنند و برگردند؛ برخی غم اصلاً تجربه ی کافی بخاطر ترفیع نداشته اند. شرپاها می گویند:عده ی از کوهنوردان حتی نمی دانستند چطور یخ شکن (کرامپون) بپوشند.
نپال نه تنها عادت سختگیرانه ای برای کوهنوردان اورست ندارد، بلکه هیچگاه کوهنوردی را ملزم بوسیله گذراندن ساعات اختصاص آموزشی قبل از پیشرفت نمی کند؛ به باور کوهنوردان باسابقه، همین موضوع عامل افزایش مرگ ومیر شده است. چندین آژانس کوهنوردی در نپال در قبال ستاندن هزاران دلار، به کوهنوردان آموزش های آمادگی لازم را می دهند که این آموزش ها تو آژانس های مختلف، تفاوت دارد. همچنین کوهنوردان را وسوسه می کنند تا چندین ماه قبل از صعود، یک برنامه ی ورزشی فشرده برای فرود امدن بوسیله تناسب بدنه مطلوب داشته باشند. کسانی که به فکر فتح اورست می افتند، باید درون نخستین قدم وضعیت سلامتی خویشتن را مطالعه کنند. بوسیله این زیبایی درصورت وجود بیماری پیش زمینه ای که تو پی ارتفاع پشته سخت گیری می شود، پزشک متوجه آن خواهد شد. جان کردوسکی، جغرافی دان و کوهنوردی که در سال ۲۰۱۲ موفق بوسیله فتح اورست شد، می گوید چنانچه قصد تربیت یک گروه بوسیله قله را داشته باشد، پس از انتخاب افراد گروه، پروگرام های آموزشی برای آمادگی در این سفر را تهیه می بیند. او معتقد است باتوجه به ارتفاع، ورزش ها بوسیله جای تقویت جسمانی، باید روی دل تمرکز داشته باشند.
آلن آرانته، یکی از کوهنوردان و وقایع نویسان مشهور، می گوید:بخاطر مردان آهنین باید واجد وضعیت باشید؛ اما برای صعود به بلندترین قله ی جهان نباید هیچگاه صلاحیتی داشته باشید؟ شاق از کجا است؟
آخرین بار داخل سال ۲۰۱۵ حیات که حداقل ۱۱ نفر یا بیشتر جان خویشتن را تو اورست از دست دادند؛ اما طبق برخی برآوردها، سامان اورست از کنترل خارج شده است. سال گذشته کوهنوردان مجرب، شرکت های بیمه و سازمان های خبری از تبانی گسترده ی راهنماها، شرکت های هلی کوپتر و بیمارستان ها پرده برداشتند، آن ها با انتقال کوهنوردانی که علائم جزئی اوج زدگی داشتند، میلیون ها دلار از همکاری های بیمه کلاه برداری کرده بودند. علاوه براین، کوهنوردان از سرقت و حجم تراکم از زباله در کوه اورست شکایت داشتند و اوایل امسال وجود که بازرسان دولت، مشکلاتی قطعی تو برخی از سیستم های اکسیژن مورد استفاده ی کوهنوردان هویدا کردند. کوهنوردان می گفتند که کپسول هایشان نشتی داشت، منفجر می شد خواه در میدان سیاه بوسیله درستی لبریز نشده بود؛ ولی باوجود شکایت ها از مشکلات امنیتی، دولت نپال بوسیله عنوان بخشی از فشار بیشتر بخاطر تجاری سازی اورست، داخل سال سیال ۳۸۱ مجوز صادر کرد. به گفته ی کوهنوردان، تعداد مجوزها هر سال بیشتر می شود و بوسیله همین دلیل ازدحام جمعیت امسال بیشتر از همیشه بود.
لوکاس فورتنباخ، راهنمایی که به فکر شلوغی جمعیت و افزایش تعداد کوهنوردان بی تجربه اخیراً کوهنوردهای خود را به پاره چینی اورست منتقل کرده است، می گوید:وضعیت بهتر نخواهد شد. تلاطم زیادی تو قضا و قدر نپال وجود دارد و آن ها فقط به تعاقب کسب درآمد بیشتر هستند.
مقامات نپال هرگونه تخلف را نفی می کنند و معتقدند که باهم اتحاد کردن های کوهنوردی مسئول امنیت داخل کوه هستند. داندوراج گیمیر، مدیرکل سازمان گردشگری نپال، می گوید:اکثر مرگ و میرهای امسال هیچ ربطی به ازدحام جمعیت نداشته، بلکه کاهش تعداد روزهایی که محیط بخاطر صعود حمایت بوسیله قله خوب بوده، بوسیله تکثیر تلفات منجر شده است و شانس هیچ تصمیمی مبنی کنار تغییر تعداد مجوزها ندارد. اگر واقعاً می خواهید تعداد کوهنوردان محدود شود، پس باید کلیه ی سفرها به کوه مقدسمان را ایستا کنیم.
زمان صعود به اورست به شرایط آب وهوا ربط دارد. ماه مه نیکوترین زمان سال بخاطر صعود بوسیله شمار می آید؛ اما حتی آن زمان نیز فقط چند روز هوا به اندازه ی کافی صاف است و باد ملایمی می وزد و می توان رفتار به پیشرفت کرد. ولی بوسیله گفته ی کوهنوردان مجرب، بغرنج مهم امسال ظاهراً تعداد افرادی وجود که جدیت داشتند همزمان قله را فتح کنند و ازآنجا که هیچگاه پاسبان دولتی در ارتفاعات اورست وجود ندارد، تصمیم گیری درباره ی اینکه کدام دسته ها ترفیع نهایی خود را انجام دهند، به شرکت های کوهنوردی محول شده است. خود کوهنوردان، فارغ از باتجربه و بی امتحان بودن، اغلب به حدی تشنه ی صعود هستند که شاید باوجود تکثیر خطرات باز غصه به مسیر خود دنباله دهند.خویشتن کوهنوردان، فارغ از باتجربه و بی امتحان بودن، اغلب به حدی تشنه ی پیشرفت هستند که شاید باوجود افزایش خطرات باز هم به مسیر خویشتن ادامه دهند
تاچند دهه قبل صعوکنندگان به اورست، اکثراً کوهنوردان باتجربه ای بودند که به راحتی پول یدکی پرداخت می کردند؛ اما تو سال های اخیر اپراتورهای ارزان تر جلوی مغازه های کوچک کاتماندو، پایتخت نپال، مشغول فعالیت هستند و حتی شریک های گران تر خارجی که تامین امان برایشان اهمیتی ندارد، همچنین وارد بازار شده اند و هر بی تا مشتاقی را با خود بوسیله بالای کوهستان می برند. گاهی اوقات این سفرها طبق برنامه پیش نمی رود. مصاحبه های تعدادی از کوهنوردان اینطور نشان می دهد که ظاهراً با نزدیک شدن گروه ها به قله، فشار افزایش می یابد و فدایی کوهنوردان هوشیاری خود را از دست می دهند.
فاطیما دریان، کوهنورد باتجربه ی لبنانی، اخیراً طی پیشرفت به اورست، شاهد غش کردن کوهنوردان کم تجربه در مقابل خود بود. درون این سطح، دمای هوا به منفی ۳۰ درجه می رسد و انبار های اکسیژن روبه اتمام است، درحالی که حدود ۱۵۰ نفر بوسیله بی قراری فشرده شده اند تا در یک خط ایمنی باقی بمانند. در چنین شرایطی بسیاری از افراد وحشت خورده می شوند و هیچ کس بوسیله فکر کوهنوردانی که درحال غش کردن هستند، نیست. فاطیما دروان می گوید:این مسئله ای اخلاقی است. همه ی ما اکسیژن داریم و می دانیم که اگر بوسیله کسی کمک کنیم، جان خود را از دست خواهیم داد. غلام بوسیله فدایی از کوهنوردان کمک کردم، اما بعد دیدم که خود را در معرض خطر قرار داده ام و به همین برهان به صعود دنباله دادم. هنگام بازگشت به ماندگی مسیرم را از میان ازدحام جمعیت فاش کردم. واقعاً وحشتناک بود.
ریزا آلیز، کوهنوردی ۱۸ ساله از کشمیر، تو همین بازه ی زمانی اقدام بوسیله صعود به اورست کرد و از استاندارد سنگدلی کوهنوردان نسبت به سایر افرادی که برای پیشرفت مشکل داشتند، شوکه شد. او می گوید:افرادی را دیدم که ظاهراً هیچگاه احساسی نداشتند. از سایر کوهنوردان تقاضای آب کردم و هیچ کس بوسیله من اعتنایی نکرد. کوهنوردان واقعاً غرق صعود به اورست هستند و حاضرند تا اینکه خود را داخل این طرز به کشتن دهند.
ریزا آلیز واقعاً دلگشا طالع بود؛ چراکه از بیماری قلبی رنج می برد و درباره ی وضعیت جسمانی خویشتن به شرکت مسافرتی اش دروغ گفته حیات.
آقای دورینگ، پزشکی آمریکایی است که گنجایش ی دیگری از پیشرفت به اورست را بوسیله ما نشان می دهد. او که ۶۲ سال سن دارد، تمام قله های گیتی را فتح کرده است. زمانی که کودک بود، راجع به جهانگردها بررسی می کرد و ابد دوست داشت در جایی از دنیا بایستد که بالاتر از همه ی نقاط روی زمین باشد. او برای اینکه آماده ی این صعود شود، در ساختمان ی خویشتن تو چادری می خوابید که وضعیت ارتفاعات فراز را مانند سازی می کرد و طاس هزینه اش بخاطر فتح اورست حد ۷۰ هزار دلار وجود. ماه گذشته او خود را بوسیله کمپ اصلی در فراز بیش از ۵ هزار متری اورست رساند و از چیز پهن ای که می دید، حیرت خورده شد. او می گوید:قله های اورست را دورتادور و بالاتر از خودت می بینی و فکر می کنی که من اینجا چه کار می کنم؟
او به مسیر خود ادامه رحم و پس از روزها کوهنوردی سرد و طولانی، به مسیری دشوار رسید و با جمعیتی برخورد کرد که بخاطر عکس اخذ از خودشان به شدت به یکدیگر تن می زدند. او می گوید:باک کرده بودم و برای اینکه تعادلم را از مشت ندهم، خود را روی برف انداختم و درحالی که نوشته ی کوچکی با مضمون «سلام مامان دوستت دارم» را داخل دست داشتم، از راهنمایم خواستم از من عکس بگیرد. هنگام پایین آمدن، دو لاشه دیگر درون چادرهایشان را دیدم. اصلاً آمادگی نظر کوهنوردان بیماری که توسط شرپاها به پایین منتقل می شدند یا تجربه ی فراواقعی پیداکردن جسد راحت ی کوهنوردان را نداشتم.
بالاخره او مظفر شد خود را به کمپ حقیقی برساند و از آنجا با هلی کوپتر بوسیله کاتماندو برگردد. داخل هتل محل اقامتش درحالی که تاول هایش را می شمرد و بوسیله علاج آن ها مشغول بود، خود را به یک استیک و نوشیدنی خوشمزه مهمان کرد.